ROCKOPERA BRENGT BOXTEL IN EXTASE
'Jesus Christ in Concert heeft een zaadje geplant'
MARC CLEUTJENS
En toen waren daar de tranen, ook bij Roeland Heesbeen. De initiatiefnemer van Jesus Christ in Concert kwam maandag de voormalige Heilig Hartkerk binnen en zag dat alles weg was. Podium, licht, geluid, decoratie en zelfs het woestijnzand dat in de gangpaden was gestrooid. ,,Ik wist dat we aan iets heel moois werkten, maar dat het zó zou uitpakken had ik nooit durven dromen."
Heesbeen hield een halfjaar geleden de eerste audities voor Jesus Christ in Concert, samen met muzikaal leider Dave Hanhart met wie hij al enkele jaren buiten Boxtel deze rockopera opvoert. ,,De chemie voor deze productie is al op de eerste auditie ontstaan", meent de Boxtelaar. ,,Toen voor het eerst 'What's The Buzz' werd gezongen, keken Dave en ik elkaar aan en voelden hoeveel energie in deze groep zat."
Het heeft geresulteerd in een indrukwekkende voorstelling waar nog lang over zal worden nagepraat. ,,Niet alleen de cast heeft het geweldig gedaan. Ik noem ook graag de vrijwilligers en het team kartrekkers rond Paul van Alphen. Iedere dag hebben ze de longen uit hun lijf gerend om deze productie te laten slagen. Het heeft ons aan niets ontbroken, alles was tot in het kleinste detail geregeld. Iedereen zette de schouders eronder, alles stond in dienst van deze productie."
Heesbeen denkt dat Jesus Christ in Concert ervoor heeft gezorgd dat het culturele leven in Boxtel verder op de kaart is gezet. ,,Het is ongelofelijk dat 2.500 mensen deze voorstellingen hebben gezien. Ik weet zeker dat bij al die mensen een zaadje is geplant waarvan later nog heel veel vruchten worden geplukt. We hebben het vaak over meewerkend Boxtel. Nou, dit is hét schoolvoorbeeld."
Pas toen na de laatste voorstelling op zondagmiddag een groot confettikanon knalde en de Heilig Hartkerk zich vulde met glitters, werd het iedereen duidelijk hoe bijzonder de reeks optredens was geweest. ,,En dat het afgelopen was...", zegt Heesbeen. Om te voorkomen dat iedereen in een diep zwart gat valt, ligt een aantal 'medicijnen' klaar. ,,De emoties zullen de komende dagen en weken wat wegzakken en dat hoort ook zo", zegt Paul van Alphen die de productieleiding had. Als straks de dvd van Jesus Christ in Concert klaar is, zullen we weer bij elkaar komen om er samen naar te kijken. Waar? In de Heilig hartkerk natuurlijk. dan zullen we ook terugblikken en evalueren."
MERG EN BEEN
Pastoor Jacques Grubben van de Heilig Hartparochie blikt met enige weemoed terug naar de prachtige voorstellingen die Boxtel in de vroegere Heilig Hartkerk heeft beleefd. Grubben maakte ook deel uit van de stuurgroep die de vier voorstellingen mogelijk maakt en is onder de indruk geraakt.,,Natuurlijk weet je als je zo'n intensief traject met elkaar doorloopt, dat iets bijzonders gaat gebeuren. Maar als het dan zover is en je hoort Fenne van Wuijtswinkel (Maria Magdalena - red.) zingen, Dan gaat dat - in positieve zin - door merg en been."
Grubben roemt de sfeer van verbondenheid die Jesus Christ in Concert in deze gemeente teweeg heeft gebracht. ,,Dit overstijgt alles wat ooit eerder gedaan is, zou ik durven stellen. De band, de acteurs, de dansers, het licht en het geluid, het was dé perfecte eenheid waarin gebouw en mensen samenkwamen." De pastoor was het meest onder de indruk van de slotscène waarin alle lichten doofden en één schijnwerper op het Christusbeeld hoog in de kerk werd gericht. ,,Mystificerend."
ONTROEREND
Dominee Corrie Terlouw van de Protestantse Gemeente Boxtel, die eveneens verbonden was aan de stuurgroep, omschreef Jesus Christ in Concert na afloop als 'zeer indrukwekkend'. ,,De manier waarop in Boxtel uitdrukking is gegeven aan dit verhaal en deze rockopera, verdient een heel groot compliment. Het is ontroerend om te zien hoe respectvol met het verhaal is omgegaan en hoeveel zorg en aandacht er is geweest om de juiste snaar te raken."
Terlouw vindt dat Roeland Heesbeen en Dave Hanhart er als muzikale kartrekkers in geslaagd zijn de dieperliggende vragen van Jesus Christ Superstar te verbeelden. ,,Daardoor lukte het om bezoekers tijdens de belangrijkste scenes te laten nadenken over de vraag wat opoffering eigenlijk betekent. Dat is in wezen een hele ontregelende vraag, maar door te kiezen voor ingetogen spel en stilte kreeg iedereen tijd om zich daarover te bezinnen. En dat vond ik intens mooi."