RECTOR JAN PEIJNENBURG (1936-2016) OVERLEDEN
Afscheid van een indirecte parochiaan
MARC CLEUTJENS
Geen Heilig Bloedprocessie zonder rector Jan Peijnenburg. En wie iets wilde weten over de geschiedenis van het Duits Lijntje kwam ook bij de in Eindhoven geboren priester terecht. Meer dan dertig jaar was hij bisschoppelijk archivaris en ontwikkelde hij een bijzondere belangstelling voor alles wat met Boxtel te maken had. Vrijdag overleed rector Peijnenburg in Tilburg. ,,Ik hou van de kerk als een gemeenschap van mensen die met het evangelie bezig is."
Het bisschoppelijk archief was Peijnenburgs domein, zelfs nadat hij medio 2004 afscheid had genomen. ,,Je weet hoe dat gaat", vertelde hij destijds in een interview met Brabants Centrum. ,,Ik blijf nog flink wat rommelen en dat zal de komende jaren wel zo blijven." Na zijn vertrek lag verdere modernisering en automatisering van het archief op de loer. ,,Ik heb ooit drie dagen computerles gehad. Ik heb de bisschop toen gezegd dat ik in die dagen meer hoofdpijn had dan in de voorgaande dertig jaar. De computer is toen weer weggehaald."
Peijnenburg werd in 1960 tot priester gewijd door toenmalig bisschop Bekkers. Hij was achtereenvolgens kapelaan in Bladel, rector van een ziekenhuis in Oisterwijk en conrector van een ziekenhuis in Nijmegen. Hij combineerde zijn religieuze werk met een studie geschiedenis aan de Leergangen in Tilburg en de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij was enkele decennia rector van een woonzorgcentrum in 's-Hertogenbosch.
DUITS LIJNTJE
Opvallend is Peijnenburgs betrokkenheid bij Boxtel, de gemeente waar zijn ouders in 1902 en 1903 werden gedoopt in de Sint-Petruskerk. Om die reden noemde hij zich graag een indirecte parochiaan van de vroegere Sint-Petrusparochie. Zijn grootouders woonden in het buitengebied van Boxtel. Opa Peijnenburg was overwegwachter op de plek waar het Duits Lijntje samenvloeide met de spoorlijn Boxtel-Eindhoven.
Er waren meer banden. ,,Mijn moeder nam ons vroeger iedere zondag vanuit Eindhoven met de trein mee naar de Vorst", vertelde hij twaalf jaar geleden in deze krant. ,,Mijn tante was werkzaam voor pastoor Manders in Lennisheuvel. In mijn jonge jaren logeerde ik regelmatig op de pastorie. Onder Manders heb ik nog als misdienaar de mis gediend."
Later bleven de banden met Boxtel bestaan. Hij liep jaarlijks mee met de Heilig Bloedprocessie. Als archivaris kreeg hij bovendien het beheer over het complete archief van de toenmalige Sint-Petrusparochie. Vanaf 1992, toen pastoor Norbert Smulders afscheid nam als pastoor van Lennisheuvel, werd hij gevraagd om het kerkelijk leven in het kerkdorp op peil te houden.
Pratend over Lennisheuvel kwam Peijnenburg in zijn afscheidsinterview op een van zijn grootste liefhebberijen: het Duits Lijntje. Meermaals verzorgde hij voor Heemkunde Boxtel een lezing over de vroegere spoorlijn van Boxtel naar Wesel. ,,De tranen springen in mijn ogen als ik zie hoe troosteloos het lijntje erbij ligt",zei hij ooit. ,,Ze hadden die lijn nooit op mogen breken."
KERK IN CRISIS
Peijnenburg had altijd een heldere mening over de moeilijke jaren die de katholieke kerk meemaakte en betreurde de terugloop van het kerkbezoek. ,,Met pijn in het hart zie ik dat we als kerk nog steeds geen passend antwoord hebben gevonden", zei hij destijds. ,,Met de bisschop ben ik er van overtuigd dat de kerk in Brabant zal overleven, ook al zal ik het misschien niet meer meemaken. Ondanks alles ben ik een dankbaar mens en een gelukkig priester. Ik ben nog even graag priester als op de dag waarop ik door bisschop Bekkers werd gewijd."
De laatste jaren was hij nauw betrokken bij de procedure om de Sint-Petruskerk de status van basiliek te verlenen. Hij was een van de kartrekkers van dit project, dat hij als historicus en archivaris kon ondersteunen met een indrukwekkende geschiedkundige bagage.
Jan Peijnenburg is 79 jaar geworden. De uitvaart is morgen, vrijdag 4 maart om 10.30 uur in de Sint-Janskathedraal te 's-Hertogenbosch waarna bijzetting plaatsvindt in de crypte van de kerkhofkapel in de Bossche stadswijk Orthen.