TWEEDE HEEMKUNDEPLUIM VOOR PATER HANS DE VISSER
'Verleden heeft veel raakvlakken met heden'
MARC CLEUTJENS
Pater kapucijn Hans de Visser (74) heeft zijn hart verpand aan Boxtel. Zozeer zelfs dat hij hier op korte termijn een woning wil betrekken om tussen de mensen te wonen die hem zo dierbaar zijn: Boxtelaren. De Visser kreeg dinsdag tijdens de jaarvergadering van de Heemkundekring Boxtel uit handen van voorzitter Dik Bol de Heemkundepluim vanwege zijn verdiensten op het gebied van heemkundig onderzoek en lokale geschiedschrijving. ,,Het rijke verleden voedt de identiteit van elke Boxtelaar."
De Visser heeft iets met Boxtel. Sterk nog, hij heeft álles met Boxtel. Natuurlijk, enkele familieleden woonden hier vroeger en nog steeds heeft hij verwanten in deze gemeente. Maar zelf is hij geboren in Rossum en leefde hij vele decennia als een soort nomade. ,,Ik heb in kloosters en pastorieën gewoond, van Oosterhout tot Udenhout en van Babberich tot Tilburg. Nu woon ik met mijn medebroeders in het klooster in 's-Hertogenbosch. Als ik terugkijk, moet ik constateren dat er eigenlijk geen plek is waar ik echt aan gehecht ben."
De Visser bouwde op al die plekken een hechte band op met mensen, maar kreeg nergens het gevoel dat hij er wilde blijven wonen. ,,Maar Boxtel is een ander verhaal", straalt hij. ,,Dat is eigenlijk al zo sinds ik hier voor het eerst kwam in 1952. Met mijn vader bezocht ik enkele graven op de begraafplaats Munsel. Ik herinner me de Kastanjelaan, Villa Catharina. Als ik vandaag in Boxtel rondloop, heb ik dat gevoel nog steeds. Ik wil hier zijn, hier voel ik me thuis."
SNOEPWINKEL
De band met Boxtel werd sterker toen De Visser in 1984 zijn eerste historisch onderzoek verrichtte in de archiefkelder van het gemeentehuis. Daar trof hij wijlen Piet Dorenbosch, die er werkte aan zijn standaardwerk over de Boxtelse Sint-Petrusbasiliek. ,,Werken in het gemeentearchief stond synoniem aan snuffelen in een snoepwinkel. Zeker in die tijd omdat zelfs de oudste archiefstukken uit de veertiende eeuw in Boxtel bewaard werden. Daar werkte ik met passie tussen oude boeken en in een geur van stookolie aan mijn eerste publicaties."
Een aantal boeken zag de voorbije decennia het daglicht; over Boxtel-Binnen, over de familie De Visser en natuurlijk zijn magnum opus: 'Boxtel: een heerlijkheid tussen twee heren, 1100-1652.'. ,,Zo'n groot onderzoek waarin een Boxtelse leenbrief centraal stond, moet ik gelet op mijn leeftijd niet meer doen", grinnikt De Visser, die ook het initiatief nam voor de plaatsing van zes gedenkstenen in hartje Boxtel en artikelen schreef in Brabants Centrum en in de uitgaven van de Boxtelse Historische Reeks.
Artikelen schrijven blijft hij doen, net zoals hij via de Heemkundekring Boxtel betrokken blijft bij allerlei projecten als de Canon van Boxtel. ,,In samenwerking met museum MuBo worden projecten uitgewerkt die de canon ook op scholen uitrollen", vertelt de pater. ,,Er is niets zo belangrijk dan kinderen vertellen over hun eigen geschiedenis. Ze leren dat het verleden veel raakvlakken heeft met het heden en dat je de huidige tijd beter begrijpt als je je eigen geschiedenis kent."
Met Christ van Eekelen en Rini van Oirschot werkt hij aan de digitalisering van het archief van de zusters clarissen in Megen, die in vroeger tijden ook in Boxtel gehuisvest waren. De Clarissenstraat herinnert aan die periode, zoals de Pierre Janssenstraat ook een verwijzing is naar de schilder die De Visser zo bewondert. ,,Ik ben blij dat Christ en Rini dat project zo enthousiast hebben opgepakt", meent de pater, die zelf ooit het idee lanceerde om alle schilderijen van Janssen in kaart te brengen. Het bleek een monnikenwerk...
VERHUIZEN
De warme band die De Visser met veel inwoners van Boxtel heeft opgebouwd, zal op korte termijn resulteren in een verhuizing naar deze gemeente. ,,Het klooster van de kapucijnen in 's-Hertogenbosch gaat sluiten en alle broeders gaan naar het klooster in Tilburg." Lachend: ,,Voor mij is dat het moment om op mezelf te gaan wonen. De fijne band met de medebroeders blijft bestaan hoor, maar ik mis de Boxtelse gemeenschap een beetje en zou graag nog een aantal jaren hier wonen. Het liefst in een woning in appartementencomplex Molenhof omdat daar meer religieuzen wonen."
De Heemkundepluim beschouwt De Visser als een erkenning van zijn jarenlange betrokkenheid bij de lokale geschiedschrijving en zijn bijdragen aan heemkundig onderzoek in Boxtel. ,,Ik ben trots en vind het fijn dat er zo'n brede interesse is voor de hobby waar ik al 34 jaar mee bezig ben. Het heeft mij veel geluk gebracht en plezier bezorgd. En ik heb ontzettend veel warme mensen leren kennen die me vaak met raad en daad hebben bijgestaan. De Heemkundepluim die ik vandaag heb gekregen is daarom zeker ook voor hen."