'IK VIND GEMONDE VOORAL KLEIN EN LIEF'
Alwien Geerts (43) is geen onbekende voor de meeste mensen in Gemonde. Een gesprek over zijn inzet en liefde voor het dorp.
Geerts is geboren en getogen in Gemonde en runt het grootste bedrijf in het dorp: Geerts Adviesgroep. ,,Maar ja, dat heb je al gauw, in zo'n klein dorp", zegt hij, met een knipoog. Het dorp was kleiner toen ik opgroeide; er is flink wat bijgebouwd. Iedereen kende elkaar, maar dat is nu nog steeds zo. Ik was altijd buiten, ravotten in de weilanden, in de maisvelden, in de sloot. Dat kon toen nog én dat mocht toen nog. Het was rustiger in het dorp, met minder auto's. Nu heeft bijna ieder huishouden twee auto's. Kinderen sporten verder weg, de supermarkten verdwijnen, alles is verder weg."
,,Hoe ik Gemonde zou omschrijven? Ik vind het dorp vooral klein en lief. Ik heb altijd gezegd: ik wil Gemonde niet uit. Mijn ouders wonen hier, net als vrienden van vroeger. Mijn werk is hier. Ik houd van de gemoedelijkheid. Ik ken de mensen, ik ken de weg. Als ik iets nodig heb, weet ik wie ik moet bellen. En dan de rust. Er is geen gejaagdheid: niet in hoe mensen met elkaar omgaan, maar ook gewoon op straat. In de stad kun je over de hoofden lopen."
Onafhankelijk
,,Mijn opa is in 1956 begonnen met het bedrijf en mijn vader heeft het voortgezet. Na de havo wilde ik iets met
ICT gaan doen. Maar dat wilden in die tijd veel mensen en ik realiseerde me dat er thuis een mooie zaak was. Toen heb ik tegen mijn vader gezegd: 'Ik wil wel voor jou komen werken, maar dan wil ik ook het computerbeheer doen.'"
,,Op mijn twintigste ben ik in het bedrijf gaan werken, met de propedeuse HEAO op zak. Ik ben altijd blijven leren, vooral op het gebied van verzekeringen, want dat is onze hoofdtaak. Of mijn zakelijk succes iets met Gemonde te maken heeft? Ik denk het niet. Zakelijk succes heeft met je karakter te maken. Ik ben altijd mezelf gebleven en het maakt me niet uit of er een klant tegenover me zit, of een bankdirecteur. Dat is misschien tóch wel iets typisch Gemonds: je eigen 'ik' niet verloochenen. Koppig. En Gemondenaren lossen dingen graag zelf op, zoveel mogelijk onafhankelijk van instanties, van rijksapparaten. Dat heeft te maken met de tijd dat we bij vier gemeentes hoorden. Hoewel het er daarvoor ook al was. Dan heeft het misschien tóch meer te maken met de boerenachtergrond van het dorp. 'Niet teveel regeltjes; ik doe het zelf wel'."
Belgische knol
,,Ik zet me graag in voor Gemonde, voor de leefbaarheid van het dorp. Ik kan niet stilzitten. Ik zit vol ideeën. Ik vind het leuk om dingen te organiseren, dat heb ik altijd al gehad. Mijn vader deed dat ook, hoewel iets meer op de achtergrond. Maar ja, ik heb gelukkig ook iets van mijn moeder meegekregen..."
,,Ik zie dat de overheid zich steeds meer terugtrekt; de verenigingen hebben bedrijven nodig. Als ik iets doe voor het dorp, is dat in mijn eigen belang én in het belang van het dorp. Ik heb bijvoorbeeld bij het bedrijf een openbare AED geplaatst. Ik wilde toch al zo'n ding in de buurt hebben. Ik regel het, vraag de burgemeester of hij hem op komt hangen en dan bel ik de krant. Zo gaat er ook wat aandacht naar mijn bedrijf."
,,De laatste twintig jaar is er veel verdwenen in het dorp. Dat komt niet
meer terug. Maar we kunnen wel proberen te behouden wat er is. De dingen die er zijn in het dorp: breek die niet verder af. Daar zullen de mensen in Gemonde zélf voor moeten zorgen. Als je alles 'in den vreemde' doet, lukt het niet. Nee, ik heb niet het idee dat leefbaarheid in een klein dorp 'trekken aan een dood paard' is. Het is eerder een trage Belgische knol. En: het hele dorp moet willen en meewerken. Dat is soms een lastige, de samenwerking, de saamhorigheid. Ik zie wel dat de samenwerking tussen verenigingen steeds beter wordt."
,,Vroeger was het eilandjespolitiek, maar dat verandert langzaam maar zeker. Ik ben nu actief in de activiteitencommissie, die organiseert Koningsdag. Daarvoor zat ik 15 jaar in het bestuur van carnaval en 20 jaar in het bestuur van de fanfare. Het is goed om besturen regelmatig te vernieuwen. Dat is nodig om activiteiten te vernieuwen, levendig te houden. Er staat in zo'n klein dorp altijd wel iemand op die de kar trekt. Gelukkig wel.
,,Er is één ding wat ik mis, en wat ik graag zou willen voor Gemonde: een echt dorpshart."
