WIJKAGENTEN
AD CLEIJSEN EN JACK VAN RIJS:
'Dit is óns Boxtel en daar komt niemand aan'
Ondanks de reorganisatie vanwege de vorming van een Nationale Politie zijn wijkagenten Ad Cleijsen en Jack van Rijs op hun post gebleven in Boxtel. ,,Ze zouden van hogerhand ook wel gek zijn om bij al die veranderingen ook nog eens nieuwe mensen aan te stellen..."
Het vervangen van politiemensen die hun werkterrein op hun duimpje kennen, zou niet stroken met de uitgangspunten die gehanteerd worden bij de reorganisatie van de politie, zegt Van Rijs (links op de foto). Cleijsen knikt bevestigend: ,,We willen kennen en gekend worden. De contacten die Jack en ik hier hebben opgebouwd, gooi je niet zomaar overboord."
De taak als wijkagent is de twee politiemannen op het lijf geschreven. Zij zijn al hun werkzame leven in Boxtel actief. ,,We hebben destijds bewust gesolliciteerd bij de toenmalige gemeentepolitie en niet bij de rijkspolitie", blikt Van Rijs (55) terug. Samen met de vijf jaar oudere Cleijsen hoopt hij in de loop van volgend jaar versterking te krijgen van enkele jongere collega's.
Noodhulp garanderen
,,Bij de vorming van de Nationale Politie heeft de minister als uitgangspunt gehanteerd dat er op elke vijfduizend inwoners een wijkagent beschikbaar moet zijn", zegt Cleijsen. Naast de twee Boxtelse wijkagenten is in de dorpen Liempde en Lennisheuvel Harold Keeren werkzaam. Maar met drieën komen zij nog maar aan de helft van de landelijke minimumeis voor de circa 30.000 inwoners die deze gemeente telt. ,,De sollicitatierondes zijn in volle gang. Als het goed is, krijgen we er allebei een wijkagent bij én wordt er nog een collega aangesteld die zich bezig gaat houden met beleidszaken en aansturing", aldus Van Rijs.
Zijn collega vervolgt: ,,We proberen steeds vaker bij de inwoners over de drempel te komen en dat kan het best in een kleine setting. Buurtbewoners moeten hun wijkagent kennen en durven te benaderen; dat gebeurt nog té weinig helaas. Jonge collega's komen meestal niet verder dan wat wij noemen 'meldingen rijden'. Maar daar willen we vanaf. We willen daadwerkelijk de wijk in en streven herkenbaarheid én saamhorigheid na."
'Als iedereen respect had voor elkaar, zou de samenleving er veel rooskleuriger uitzien'
Daar ligt overigens nog wél een uitdaging, beseft het tweetal. ,,Want het gaat er altijd over of we wel genoeg mensen hebben. Door het zogeheten gebiedsgebonden werken kunnen we niet altijd die service bieden, die we wensen. Bijvoorbeeld omdat collega's worden opgetrommeld bij risicowedstrijden in het voetbal of omdat extra veiligheidsmaatregelen worden getroffen zoals na de aanslagen in Parijs, vorige maand. Dat zijn zaken die veel politieagenten 'opslokken' en in die situaties is het soms moeilijk om noodhulp te garanderen", zegt Van Rijs. ,,Maar dat lukt uiteindelijk toch best aardig", haast Cleijsen te zeggen.
De twee hoeven hun klusjes in Boxtel overigens niet in hun uppie te klaren. ,,Nee, gelukkig niet", lacht Cleijsen. ,,We kunnen altijd een beroep doen op collega's uit het district. Maar we merken wel dat die ook kampen met personele bezetting", aldus Van Rijs.
Verschillende karakters
Ondanks hun verschillende karakters, vullen Cleijsen en Van Rijs elkaar goed aan. ,,We vormen al jaren een prima koppel. Ad is de man met geduld die problemen goed en grondig weet aan te pakken en specialist is op het gebied van hulpverlening", zegt de in Sint-Michielsgestel woonachtige Van Rijs. ,,Ja, en Jack is meer van het doorpakken bij problemen in de horeca en het handhaven van de openbare orde", vult Cleijsen aan. Hij woont in Boxtel en heeft naar eigen zeggen nog nooit negatieve ervaringen gehad met het feit dat hij in zijn eigen woonplaats werkzaam is.
De twee politiemannen hebben ieder een eigen deel van de gemeente onder hun hoede. Cleijsen is al ruim twintig jaar het eerste aanspreekpunt voor de wijken Selissenwal, Oost en Munsel, terwijl Van Rijs zich richt op het centrum, Breukelen, bedrijventerrein Ladonk en het buitengebied. In hun werk merken ze vrijwel dagelijks dat de samenleving verhardt. ,,En ook geweld tegen gezagsdragers is toegenomen. Het leidt er allemaal toe dat we naast onze wapenstok en het pistool tegenwoordig ook uitgerust zijn met pepperspray", vertelt Cleijsen. Zijn collega knikt: ,,En standaard ligt ook een spijkermat in onze patrouillewagen. Tien jaar geleden zag je zoiets alleen in Amerikaanse tv-series, maar vandaag de dag behoort zoiets tot onze vaste hulpmiddelen…"
Grote bek
Van Rijs maakt zich ook zorgen over het gebruik van alcohol en drugs. Hij komt wekelijks met de gevolgen ervan in aanraking tijdens de diensten die hij draait in het horecagebied. Ondanks wettelijke maatregelen die alcoholgebruik op jeugdige leeftijd tegen moeten gaan, ervaart de agent dat de werkelijkheid anders is. ,,Jongeren drinken thuis in voordat ze gaan stappen. En dat leidt later op de avond weer tot overlast in het centrum." Het initiatief om met de ouders van jongeren een bezoek te brengen aan de horeca, is echter wel weer positief. ,,Ouders zijn vaak verrast, ze weten niet wat er omgaat in het uitgaansleven. Zo'n rondgang langs de kroegen werkt erg confronterend." Zo pakte Van Rijs eens een 15-jarig meisje op dat met een valse identiteitskaart een horecabedrijf was binnengekomen. ,,Ik heb haar thuis afgeleverd en wat denk je? Ik kreeg van de ouders nog een grote bek op de koop toe. Tja, ook dat maken we mee. De maatschappij verandert…"
Als iedereen respect had voor elkaar, zou de samenleving er in de ogen van de twee politieagenten veel rooskleuriger uitzien. ,,En het zou ook helpen als mensen wat toleranter zijn. Nu worden wij soms bij onbenullige kwajongensstreken al ingeschakeld", zegt Cleijsen. Ook heeft hij nog wel een wens. ,,Het zou mooi zijn als mensen met problemen zich bij één centraal loket zouden kunnen melden. Het sociaal wijkteam dat is gevormd, is een stapje op de goede weg. Daarnaast is het gunstig dat we dit jaar een politieloket in het gemeentehuis konden openen, waardoor de lijntjes met de betrokken ambtenaren korter worden."
Het is duidelijk: Jack van Rijs en Ad Cleijsen zijn in de loop van de jaren verknocht geraakt aan deze gemeente. ,,Dit is óns Boxtel en daar komt niemand aan."