Een foto uit 1960, gemaakt voor het statige landhuis Velder. Regelmatig bood het Liempdse landgoed onderdak aan jachtpartijen. (Archieffoto Brabants Centrum).
Een foto uit 1960, gemaakt voor het statige landhuis Velder. Regelmatig bood het Liempdse landgoed onderdak aan jachtpartijen. (Archieffoto Brabants Centrum). Foto: Marc Cleutjens

LANDGOED VELDER DOOR DE EEUWEN HEEN

Jacht floreerde op Velder

MARC CLEUTJENS

Tot ver in de twintigste eeuw was landgoed Velder in Liempde het decor van grote jachtpartijen. Liempdenaar Karel Voets herinnert zich dat hij pakweg vier decennia geleden met veel andere kinderen werd opgetrommeld om mee te doen aan een drijfjacht. ,,Mijn vader pachtte een van de boerderijen van de eigenaren en als er een jachtpartij was, werden flink wat hulptroepen ingeschakeld."

De jacht heeft door de eeuwen heen een belangrijke rol gespeeld op Velder. Waar landgoed Heerenbeek volgens Ger van den Oetelaar vooral in het teken stond van landbouw en veeteelt - het behoorde tot de eigendommen van Abdij van Park - was Velder echt een jachtgebied waar de Heren van Boxtel eeuwenlang de scepter zwaaiden. ,,Wonen deden ze er meestal niet; het bos was echt bedoeld voor chique jachtpartijen", vertelt de auteur van het standaardwerk over beide landgoederen.

De Heren van Boxtel wilden met Velder laten zien dat ze hoog op de sociale ladder stonden en een landgoed hadden dat paste hij hun status. ,,De aanleg van het sterrenbos in de 17e eeuw was ook een manier om de rijkdom te laten zien en edelen een jachtspektakel te kunnen voorschotelen." Curieus is het verhaal over de Veldersche Allee, een van de doorgaande lanen in het bos. ,,Dat was een allee die van niets naar nergens ging", lacht Van den Oetelaar. ,,En dat hoorde destijds zo. De laan met de meeste status mocht geen eindbestemming hebben en al helemaal geen verkeersader zijn."

Op Velder is door de eeuwen heen gejaagd op allerlei soorten wild. Edelherten, binnenkort weer te bewonderen in Het Groene Woud, werden in de 19e eeuw speciaal gekocht om in Velder losgelaten én afgeschoten te worden.

Opvallend is dat ook op wilde zwijnen en wolven werd gejaagd. Zwijnen leven er al tijden niet meer, de wolf is hier uitgestorven. ,,De veldnaam wolfskuil herinnert aan die tijd", weet Van den Oetelaar. ,,Het was een echte kuil, die te vinden was in een doorgang in de Velderse wal die rondom het landgoed ligt en stamt uit de 13e eeuw. Waarschijnlijk werden wolven tijdens drijfjachten opgejaagd en richting die passage gedreven. Daar tuimelden ze in een diepe kuil en werden ze gespietst."