Rogge oogsten, net als vroeger
Eerst hard werken, dan tijd om te schaften...
MARIËLLE WIJFFELAARS
Een stralend zonnetje scheen zaterdag over de akker aan de Heuvelstraat in Liempde. Een prachtige dag voor leden van de Klassieke Landbouw Werktuigenvereniging en het comité Boeremèrt om de rogge te oogsten. En natuurlijk werd dat - net als voorgaande jaren - weer gedaan met nostalgische machines uit vroegere tijden.
De rogge op het perceel op de hoek van de Heuvelstraat en Koestraat werd geoogst met een maaidorser uit 1959. Twee vrijwilligers zorgden ervoor dat de rogge op een goede manier in de zakken terecht kwam, een derde bestuurde de oude machine. Ook werd een deel van het perceel gemaaid met een pikhaak. ,,Precies zoals dat vroeger ook ging", vertelde Rien van de Laar van het comité Boeremèrt.
De vrijwilligers genoten van het werk en hoewel er serieus geoogst werd, was er ook ook tijd voor een praatje én voor een kop koffie met wat lekkers. Schafttijd, ook net als vroeger...
De opbrengst van de rogge was dit jaar wél beduidend minder dan tijdens voorgaande oogsten. Als reden noemt Van de Laar het koude voorjaar: ,,Alle boeren hebben daar last van", stelde hij. ,,De korrels zijn veel kleiner en daardoor kunnen we minder zakken vullen. Maar we hebben vast wel genoeg voor de Boeremèrt." Tijdens dit nostalgische evenement, dat ook in 2016 weer op Tweede Paasdag in Liempde wordt gehouden, is een demonstratie dorsen onderdeel van het programma. De rogge wordt mede hiervoor gebruikt.
De vrijwilligers hebben een akker in beheer, een gedeelte ervan is in handen van de Jeugdnatuurwacht in Liempde. Prachtig gekleurde bloemen sieren dit deel van het veld, maar zaterdag stonden de vrijwilligers wat verbaasd te kijken. Er bleek namelijk ook koren tussen te staan. ,,Waarschijnlijk afkomstig vanaf ons land", legde Van de Laar uit. ,,Dat zal wel uitgeschoten zijn."
Maar deze rogge was toch anders van uiterlijk dan dat op de akker. Donkere stukken waren erin te vinden, volgens de kenners het zogenaamde wolfstand. ,,Vroeger werd dit moederkoren genoemd en dat was de schrik van de boeren", verklaarde Van de Laar. ,,Het is namelijk giftig dus als mensen brood aten waar dat in zat, werden ze behoorlijk ziek." Het moederkoren komt vrijwel nooit voor en het is voor de vrijwilligers een raadsel hoe dat op deze akker terecht is gekomen. Van de Laar: ,,Ik kan niks anders bedenken dan dat het al in de grond heeft gezeten."