Thea de Bresser, Jan van der Linden, Henk Veroude en Jan Kurstjens (vlnr) kunnen bogen op een lange staat van dienst bij fanfare Sint-Arnoldus. Zondag 12 juli worden ze gehuldigd. (Foto: Peter de Koning).
Thea de Bresser, Jan van der Linden, Henk Veroude en Jan Kurstjens (vlnr) kunnen bogen op een lange staat van dienst bij fanfare Sint-Arnoldus. Zondag 12 juli worden ze gehuldigd. (Foto: Peter de Koning). Foto: Henk van Weert

SINT-ARNOLDUS HULDIGT VIER JUBILARISSEN

'Onderlinge band is hecht bij fanfare'

MARGO BARTELDS

Zondag 12 juli worden in gemeenschapshuis Orion te Lennisheuvel vier leden van fanfare Sint-Arnoldus gehuldigd voor hun jarenlange lidmaatschap. Tijdens een jubilarissenconcert worden ze uitbundig en vooral muzikaal bedankt voor hun trouwe inzet.

Henk Veroude en Jan van der Linden, beiden 74 jaar, zijn de fanfare maar liefst zestig jaar trouw en Thea de Bresser-Jacobs (57) maakt vijftig jaar deel uit van het muziekkorps. Jan Kurstjens is met 80 jaar jaar de oudste van het kwartet, maar is met veertig jaar het kortst lid. Althans, onafgebroken lid. ,,Eerder was ik ook al eens tien jaar aan de club verbonden. Nadat ik tien jaar muziek had gemaakt, ben ik gestopt. Om in 1975 terug te keren als bestuurslid", vertelt Kurstjens. Geruime tijd leidde hij de fanfare als voorzitter. De tuba bleef in die periode in de kast en het musiceren liet hij aan anderen over.

Samen met de huidige voorzitter Riëtte Potters halen de jubilarissen bij De Bresser thuis, onder het genot van een lekkere kop koffie, herinneringen op aan de lange periode bij de fanfare. Vooral de onderlinge band die de leden met elkaar hebben, was en is voor deze jubilarissen van betekenis en reden om lid te blijven. Alleen Van der Linden blaast nog wekelijks een deuntje mee op zijn bariton. De andere drie, trouwe leden voelen zich nog verbonden met het wel en wee van de Lennisheuvelse fanfare, maar muzikaal hebben zij hun instrument eerder al aan de wilgen gehangen.

KORTE ROKJES

Al pratend komen de herinneringen boven aan vervlogen tijden, nog van vóór de eerste uniformen. ,,Toen ging je gewoon in je dagelijkse kloffie de straat op", weet Veroude. De drumband van Sint-Arnoldus bestond destijds vooral uit vrouwen. Die kregen bij de aanschaf van de eerste uniformen heel korte rokjes aan. ,,Geen straf om daar achteraan te lopen. Ik zag dat graag", grinnikt Van der Linden.

Tot een jaar of vijf terug maakte De Bresser deel uit van de drumband. Daarnaast was zij eerder bijna twaalf jaar penningmeester in de tijd dat ook Veroude en Kurstjens in het bestuur zaten. Het beheer van de clubkas was voor De Bresser geen enkel probleem. ,,We hadden de zaken financieel altijd goed op orde en met pen en papier had ik overzicht", vertelt de gouden jubilaris. ,,Totdat er met de computer gewerkt moest gaan worden. Daar kreeg ik het Spaans benauwd van", gaat De Bresser verder. "Automatisering was toen helemaal niets voor mij en ineens moest ik op cursus bij een accountant en moest alles in een programma, waar ik weinig van snapte."

Ook de acties om de kas te spekken komen nog ter sprake: ,,Wat hebben we een lol gehad met de zomerkermis, ook al was het een betrekkelijk kleinschalig evenement", geeft De Bresser aan.

Voorzitter Potters vertelt dat zondag 12 juli een bijzondere dag wordt voor de vier trouwe leden. ,,Maar hoe die invulling krijgt, verklap ik niet. Dát blijft een verrassing", verklaart ze. Het jubilarissenconcert van fanfare Sint-Arnoldus in gemeenschapshuis Orion begint om 14.00 uur.

FOTO BOVEN: Thea de Bresser, Jan van der Linden, Henk Veroude en Jan Kurstjens (vlnr) kunnen bogen op een lange staat van dienst bij fanfare Sint-Arnoldus. Zondag 12 juli worden ze gehuldigd. (Foto: Peter de Koning).


VRIJWILLIGERS VIEREN TWEEDE LUSTRUM

Stichting Nabij biedt

een waardig sterfbed

Mensen in hun laatste levensfase en hun naasten hebben vaak behoefte aan steun, aan een woord van troost en hoop, aan iemand die kan luisteren zonder vooroordelen, kortom aan 'nabijheid'. De vrijwilligers van Nabij bieden die nabijheid nu al tien jaar. Zij vierden deze mijlpaal zaterdag in zaal De Comsche Hoeve.

Stichting Nabij werd in juni 2005 opgericht door de werkgroep Palliatief Spiritueel Team die zich tot doel had gesteld om in Boxtel een hospice te realiseren. De initiatiefnemers beseften dat de realisering van een hospice een traject van lange adem zou zijn. Toch begonnen ze vrijwel meteen vrijwilligers te werven om te waken en andere ondersteuning te bieden aan mensen in hun laatste levensfase. Binnen enkele maanden hadden zich al dertig vrijwilligers aangemeld.

Nabij is de afgelopen jaren fors gegroeid en telt momenteel zo'n zeventig goed opgeleide vrijwilligers. Zij werken als bezoekvrijwilliger of waker in de verpleeg- en verzorgingshuizen van Zorggroep Elde in Boxtel, Liempde, Esch en Sint-Michielsgestel, maar ook bij mensen thuis. En sinds januari 2013 is een vast team van dertig vrijwilligers actief als gastvrouw of gastheer in hospice Acacia.

LANGER THUIS

De afgelopen tien jaar is de maatschappij sterk veranderd. De meest drastische verandering is de huidige omvorming van de bestaande verzorgingsmaatschappij naar een participatiemaatschappij. Dit betekent onder meer dat ouderen steeds langer thuis moeten blijven wonen en daar de noodzakelijke zorg ontvangen. Meer en meer mensen zullen ook thuis sterven. De meeste mensen willen dat ook graag. Maar voor de naasten kan de zorgverlening een zware belasting vormen. Om het vol te houden is het fijn als anderen hun taken op gezette tijden overnemen.

De vrijwilligers van Nabij verlenen ondersteuning aan terminaal zieken en hun naasten in de thuissituatie en dragen zo bij aan een waardig sterfbed. Zij verrichten géén verpleegkundige handelingen, die laten ze over aan de professionele zorg. Maar ze blijven bijvoorbeeld bij de zieke, zodat de toch al overbelaste mantelzorger even tijd voor zichzelf heeft. De laatste dagen bieden zij ondersteuning bij het waken, zowel overdag als 's nachts.

Meer weten? Kijk op www.nabijpst.info.