BOXTELAAR BLIJ MET REACTIES NA OPROEP IN BRABANTS CENTRUM
Zoektocht naar vader brengt Raoul Gregoire naar Madrid
Als een donderslag bij heldere hemel ontdekte Raoul dat zijn ouders altijd een ongelofelijk geheim voor hem bewaard hadden. En niet alleen zijn vader en moeder hielden de kaken 46 jaar stijf op elkaar, ook ooms en tantes kenden het familiegeheim dat bij toeval werd ontdekt op een feestje.
Een nichtje kwam op het spoor van het mysterie en zette Raouls ouders onder druk. ,,Ze gaf mijn vader en moeder twaalf weken de tijd om te vertellen dat ik een andere vader had. Met Pasen zijn ze vanuit hun woonplaats in België naar Boxtel gekomen."
PUZZELSTUKJES
Met niet meer dan een paar kleine puzzelstukjes stapte Raoul naar Brabants Centrum om zijn verhaal te vertellen, in de hoop dat iemand hem zou kunnen helpen in de zoektocht naar zijn vader. ,,Mijn moeder wist dat haar toenmalige vriend uit Spanje kwam. Ze raakte destijds op jonge leeftijd onverwacht zwanger en José wilde dat ze abortus zou plegen."
Dat gebeurde niet en de Spaanse vriend verdween uit haar leven. Raoul groeide na de geboorte op een kindertehuis in Tilburg, maar werd na tien maanden liefdevol opgenomen door zijn moeder en haar nieuwe vriend, zijn huidige vader. ,,Ik heb dus nooit vermoed dat ze zo'n geheim met zich meedroegen, totdat het eerder dit jaar per toeval werd ontdekt."
De Boxtelaar stond perplex, maar besloot meteen na de roerige paasdagen op zoek te gaan naar zijn biologische vader. ,,Wat er na de publicatie van het interview is gebeurd, is eigenlijk niet te beschrijven", blikt Raoul terug. ,,Ik ben werkelijk overstelpt met reacties van bekende en heel veel onbekende mensen die van mijn verhaal hoorden."
Om ook buiten Boxtel in de schijnwerpers te komen, deelde Raoul zijn verhaal via Facebook; het artikel dook op in tal van groepen waarin mensen uit Tilburg en 's-Hertogenbosch verenigd zijn. ,,Toen kwam de waterval pas écht op gang en kreeg ik steeds meer reacties." Dat zijn vader José bij typemachinefabriek Remington gewerkt zou hebben lijkt te kloppen, al ontbreken keiharde bewijzen. ,,Hij zou ook gewerkt hebben bij Michelin, maar personeelsdossiers van toen ontbreken."
Een voltreffer bleek een reactie van een zoon van een Spaanse gastarbeider die in 1971 in de bottelarij van bierbrouwer Heineken in 's-Hertogenbosch werkte. ,,Ik kreeg een personeelsblad waarin namenlijsten stonden. Terwijl ik zocht naar de vader van mijn tipgever, ontdekte ik ook de naam José Boyero Grande. En die deed een belletje rinkelen omdat mijn moeder die achternaam wel eens had genoemd."
Met deze concrete aanwijzing op zak struinde Raoul het internet af. En die leverde op Facebook de zeer waarschijnlijke voltreffer op. ,,Ik ontdekte een pagina van een mevrouw Boyero die een profielfoto had waarop ook een man stond. Meteen toen ik hem zag, dacht ik een gelijkenis te zien." Na een korte stilte: ,,Ik heb de foto aan twintig anderen getoond en ook zij zijn overtuigd. Mijn moeder weet het zeker dat dit mijn biologische vader moet zijn."
WERKVERGUNNING
Raoul heeft enkele dagen na de ontdekking de eerste pogingen ondernomen om in contact te treden met de huidige vrouw van zijn biologische vader. Dat is nog niet gelukt. ,,Mijn moeder steunt me heel erg en heeft aangeboden om José te bellen. Maar ook die pogingen zijn gestrand. Een zoektocht op Google heeft inmiddels opgeleverd dat ik precies weet waar hij woont: in een centrumwijk van Madrid, in een groot appartementengebouw."
Google ontrafelde meer geheimen over José Boyero Grande. De Spanjaard verbleef voor zijn komst naar Nederland in 1968 al in Engeland, dat hij wegens omstandigheden moest verlaten. ,,Vijf jaar later vroeg hij vanuit Nederland opnieuw een werkvergunning aan in Engeland. Ik vond een document waarin staat dat hij weer aan de slag mocht. Maar daarop stond ook dat José getrouwd was met Helen, een Engelse vrouw met wie hij dochter Samantha kreeg."
Uit andere documenten en krantenartikelen ontrafelde Raoul een klein deel van de ogenschijnlijk nogal roerige levensjaren van zijn biologische vader. ,,Ik heb ook achterhaald waar Samantha woont. In Engeland, in de buurt van vliegveld Heathrow waar José destijds werkte bij de Spaanse vliegmaatschappij Iberia." De Boxtelaar heeft deze week getracht ook met zijn halfzus in contact te komen. Die pogingen waren tot gisteren vruchteloos.
HOE VERDER?
Raoul vertelt dat hij de weken na de publicatie van het interview als hectisch heeft beleefd. ,,Ik heb geen moment rust gehad en ben vanaf het eerste moment benaderd door wildvreemde mensen. Zeker via sociale media ging het helemaal los." De eerste weken vond hij dat lastig. ,,Nu ben ik blij omdat ik merk dat veel mensen me willen steunen en hulp aanbieden bij mijn zoektocht."
Hij realiseert zich dat - nu het speuren resultaat heeft opgeleverd - een nieuwe fase aanbreekt: contact maken. ,,Ik ben vooral heel erg benieuwd naar José's verhaal", vertelt Raoul. ,,Daarnaast hoop ik via nog meer media-aandacht op zoek te kunnen gaan naar meer halfbroers of halfzussen die wellicht nog wel ergens rondlopen.
Over media-aandacht heeft de Boxtelaar intussen niet te klagen. ,,Dat is fijn omdat mijn verhaal zo bij nog meer mensen terechtkomt. Intussen heb ik al stiekem op de website van Ryanair gekeken. Ik kan voor pakweg honderd euro naar Madrid. Ik overweeg om een retourtje te boeken en gewoon bij José aan te bellen. Maar een andere stem in me zegt dat ik het misschien niet moet overhaasten. Ik ben bang dat ik ook zijn leven helemaal overhoop gooi. Maar toch, ik denk dat ik snel in Madrid zal zijn..."
FOTO BOVEN: Raoul Gregoire poseert met enkele familieportretten. (Foto: Peter de Koning).