liempdse riky maakte aardbevingen mee
'Ik ben met mijn hoofd bij de mensen in Nepal'
ANNELIEKE VAN DER LINDEN
Hoewel vrienden en familie haar op het hart drukken om óók aan zichzelf te denken, is Riky van der Heijden (62) met haar gedachten bij één ding: de mensen in Nepal. De Liempdse vertrok op 14 maart voor zeven weken naar de hoofdstad Kathmandu om mee te helpen in kinderdagverblijf Maitri Griha, waar ze al twee keer eerder voor langere tijd vrijwilligerswerk deed. Het verblijf in Nepal verliep deze keer anders. Het land werd getroffen door een zware aardbeving en Riky zat er middenin...
Aan de voordeur van Riky in Liempde hangt de Nepalese vlag en ook in haar huis zijn allerlei souvenirs uit het land te zien. ,,Het is mijn tweede thuis geworden", glimlacht ze. In 2010 sprak ze een vriend van haar broer die betrokken was bij de stichting Kinderen van Kathmandu. ,,Al op jonge leeftijd wilde ik graag ontwikkelingshulp verlenen", legt de Liempdse uit. Toen ze meer hoorde over Kinderen van Kathmandu, de stichting die onder meer een kinderdagverblijf ondersteunt in de Nepalese hoofdstad, wilde Riky graag helpen. Ze vertrok in 2011 voor de eerste keer naar Nepal en verbleef twee maanden in het land waar veel armoede heerst. In 2013 ging ze nog eens twee maanden en dit jaar zou ze acht weken blijven.
Met name kinderdagverblijf Maitri Griha voor kinderen met een zware geestelijke beperking heeft het hart van Riky gestolen. ,,Ik speel met de kinderen en help mee met het opknappen van het gebouw." Als ze niet in Nepal is, probeert Riky zoveel mogelijk geld in te zamelen, zodat ze ter plekke kan zien waar het geld aan besteed kan worden. Op haar blog rikyvanderheijden.wordpress.com houdt ze iedereen op de hoogte van haar belevenissen in Nepal.
ANGST
Op 14 maart vertrok de Liempdse weer naar haar geliefde land Nepal, met de intentie om op 3 mei terug te keren. Zaterdag 25 april, om 12.00 uur Nepalese tijd (08.00 uur Nederlandse tijd, red.) wordt het land getroffen door een zware aardbeving: 7,9 op de Schaal van Richter. Riky was op dat moment met de negentienjarige Duitse vrijwilligster Marie-Christine in het kinderdagverblijf. ,,Zaterdag is een vrije dag in Nepal, dus de kinderen waren er gelukkig niet." Toen de trillingen op gang kwamen, zijn beide vrijwilligsters op de grond gaan liggen met de handen om het hoofd. ,,De vloer bleef trillen en je zag de muren op en neer gaan. Het leek minutenlang te duren", aldus Riky. Het gebouw bleef overeind staan, net als de meeste huizen in de directe omgeving. ,,Na de beving renden we naar buiten om de schade op te nemen. We zagen vooral omgevallen muurtjes en probeerden daarna vooral andere mensen te helpen."
Na de eerste aardbeving waren constant trillingen voelbaar en 's nachts vond een tweede beving plaats: 6,7 op de Schaal van Richter. ,,We zijn net als de meeste mensen naar een open plek in een veld gegaan en hebben daar geslapen. Niemand, wij ook niet, durfde nog binnen te slapen. Na de tweede beving kregen we opdracht onze belangrijkste bezittingen mee te nemen. We zijn naar een plek gegaan waar een grote kippenkooi stond. Daar hebben we meerdere nachten geslapen", legt Riky uit. ,,Je bent zelf angstig én voelt constant de angst van andere mensen. De trillingen zijn continu te voelen. En als er een raar geluid te horen is, schiet iedereen wakker vanwege de angst voor nog een beving."
Ook Riky besefte dat ze op de rand van de dood balanceerde. ,,Huizen die heel dichtbij het kinderdagverblijf stonden, zijn ingestort. Ik besef dat ook wij slachtoffer hadden kunnen zijn." Toen haar college Marie-Christine, waaraan ze zoveel steun had, uiteindelijk vertrok uit Nepal, wist de Liempdse dat ze ook moest gaan. ,,Ik wilde vooral helpen, maar dat wilden de mensen bij wie ik verbleef niet hebben. Ik was immers te gast. Bovendien merkte je dat de mensen niet vooruit denken. Ze ondergaan hun lot, terwijl ik al nadacht over de langere termijn en bepaalde gevolgen wilde voorkomen. Zo was er nog amper drinkwater te koop en werd de hygiëne steeds slechter. Ik besefte dat ik de mensen vooral kon helpen door geld in te zamelen."
Toen ze naar haar zus in Nederland belde, hakte ze de knoop door: ze ging terug naar Nederland. Een lange wachttijd op het vliegveld volgde. ,,Het eerste vliegtuig kon niet landen. Dat was een tegenvaller, maar ik bleef hopen dat het tóch goed kwam." Uiteindelijk kon een Belgisch vliegtuig wél landen en de passagiers werden naar New Delhi in India gebracht. ,,We verbleven in een heel luxe hotel, dat voelde heel slecht. Het was zó'n contrast met Nepal." Ze landde vorige week op het vliegveld in Brussel.
Op allerlei manieren probeert Riky nu geld in te zamelen voor de Nepalese bevolking. Ook heeft ze dagelijks contact met de mensen daar. ,,Ik ben natuurlijk blij dat ik veilig ben, maar ben met mijn hoofd nog bij de mensen in Nepal. Ik laat daar zóveel vrienden en bekenden achter die hun huizen en familieleden hebben verloren."
Via het rekeningnummer NL30INGB0755502507, op naam van H.C.M. van der Heijden kunnen mensen een donatie doen om de mensen in Nepal te ondersteunen.