De publieke belangstelling voor de uitvoering 'Bach, Bach, Bach' in de Sint-Petrusbasiliek was zo groot dat er extra stoelen bijgeplaatst moesten worden. (Foto: Albert Stolwijk).
De publieke belangstelling voor de uitvoering 'Bach, Bach, Bach' in de Sint-Petrusbasiliek was zo groot dat er extra stoelen bijgeplaatst moesten worden. (Foto: Albert Stolwijk). Foto: Peter de Koning

NEDERLANDS KAMERKOOR IMPONEERT MET 'BACH, BACH, BACH' IN SINT-PETRUSBASILIEK

Koormuziek, om nooit genoeg van te krijgen...

Met 'Bach, Bach, Bach' bracht het Nederlands Kamerkoor vrijdagavond een programma van en geïnspireerd op Bach. Boxtel kent veel liefhebbers van koormuziek, de Sint-Petrusbasiliek was lekker gevuld. Ruim 250 mensen lieten de klanken van het Nederlands Kamerkoor over zich heen komen.

Voordat het zover was verzorgde het Helmonds Kamerkoor onder leiding van Kees Doevendans in de intieme sfeer van de stampvolle protestantse kerk een mooi voorprogramma. Te horen was het resultaat van de workshop – onder het motto 'zingen doe je samen' - die het koor volgde bij Heleen Koele, sopraan van het Nederlands Kamerkoor. In de masterclass was vooral gewerkt aan het verbeelden van muziek en luisteren naar elkaar.

En beeldend was het. Via de werken van drie Zweedse componisten en de Nederlander Ron Holtslag wist het koor prachtige stemmingen, verschijnselen en gevoelens te verbeelden. Heldere sterren, diepe wolken, fluitende linden, liefde en verlangen kwamen aan bod. Wat opviel was de geweldige focus van koorleden en hun Boxtelse dirigent. Bezieling of betrokkenheid kon je het ook gerust noemen.

EEUWIGHEID

Verder genieten was het daarna in de basiliek bij het hoofdprogramma door het Nederlands Kamerkoor. Bachs motetten waren uitgangspunt voor de Belgische dirigent Erik van Nevel. Op Bach geïnspireerd waren twee stukken van de Noorse componisten Knut Nystedt en Sven-David Sandström. De muziek van Bach blijft geweldig en natuurlijk vooral ontroerend. Het begin met 'Singet dem Herrn ein neues Lied' was krachtig en snel. Genieten voor de mensen op de eerste rijen, die de professionele perfectie van het kamerkoor uitstekend konden volgen. Voor degenen die wat verder weg zaten, vervloog de veelheid van noten in de - bekende - ruime akoestiek.

Die akoestiek pakte juist weer geweldig uit in het laatste stuk, 'Immortal Bach' van Knut Nystedt. Vijf koren, verspreid in de kerk opgesteld, die de tekst beginnen en eindigen op verschillende punten en in verschillende tempi. Dit alles omringde het publiek met geluid, dat door de werking van de gewelven soms niet te definiëren was - hoor je klokken of is het toch een orgel? - maar waarbij je wel een glimp van de eeuwigheid kon ervaren...