JAN KETELAARS EN PAUL HERMANS VERLATEN BESTUUR EVENEMENTENSTICHTING
'Tijd voor verjonging bij Boxtel Vooruit'
Ze maken plaats voor jongeren, zeggen ze zelf. Maar hun plek in het bestuur van Boxtel Vooruit wordt vooralsnog niet ingevuld. De plaatselijke evenementenstichting beraadt zich op haar toekomst en denkt na over een iets andere organisatiestructuur. Hoe die vorm moet krijgen, wordt duidelijk in een gesprek met Paul Hermans en Jan Ketelaars. Zij vertrekken, maar gaan met extra elan door met hun taak: promotie van de reuzencultuur in Nederland via Jas de Keistamper.
,,In het jaar dat ik 65 word, stop ik met Boxtel Vooruit. En nu het zover is, gaat dat dus ook gebeuren", vertelt Hermans. Hoewel hij pas in december jarig is, neemt hij na zestien jaar afscheid als bestuurslid. Samen met Ketelaars (68), die afgelopen september een kwarteeuw actief was in de stichting die negentig jaar geleden werd opgericht. Ze vinden dat het tijd wordt dat een nieuwe generatie zich aandient.
,,Toen wij in het bestuur kwamen, bestond dat uit nogal wat oudere mannen. Niks ten nadele van hen, maar we willen voorkomen dat het nu weer dezelfde kant uitgaat", grinniken de twee Boxtelaren. Ze benadrukken dat ze nog niet helemaal uit beeld zijn. ,,Zo blijf ik vrijwilliger voor de jaarlijkse bejaardentocht. Jarenlang heb ik die uitstapjes voor 65-plussers georganiseerd, maar de verantwoordelijkheid heb ik nu overgedragen", zegt Ketelaars. Hij kwam in 1989 in het bestuur van Boxtel Vooruit. ,,Hoe dat in zijn werk ging? Nou, ik was destijds actief voor buurtvereniging Smalwatervallei. We hielden jaarlijks een festival en een van de toenmalige bestuursleden van Boxtel Vooruit was er jurylid van de playbackshow. Zij polste me of ik interesse had omdat de evenementenstichting wilde verjongen..."
IETS LOSSER
Hermans was onder meer betrokken bij de comité's die jaarlijks de Palmpaasoptocht en de intocht van Sinterklaas organiseerden. ,,Evenementen die, nadat ik toetrad tot Boxtel Vooruit, ook onder de paraplu van de evenementenstichting zijn gekomen." Bovendien was hij als trompettist van de Jasband nauw betrokken bij reus Jas de Keistamper. Uiteindelijk ontpopte hij zich samen met Ketelaars tot fervente 'schatbewaarder' van de plaatselijke reuzencultuur. En nu ze stoppen als bestuurslid kunnen ze daar nóg meer tijd voor vrijmaken.
En dat is ook nodig, benadrukt het tweetal. Anderhalf jaar geleden is Jas de Keistamper door Unesco op de nationale inventaris van immaterieel erfgoed geplaatst. Dat is een mooie opsteker, maar heeft ook de nodige consequenties. Met name op educatief gebied moet de reus meer voor het voetlicht worden gebracht. Om Jas, net als zijn metgezel Hanne mî de Moor, ook voor volgende generaties aanspreekbaar te laten zijn.
De 'Jasgroep' is de eerste commissie van Boxtel Vooruit die volgens een nieuwe opzet gaat werken. Het stichtingsbestuur moet zich vooral bezig gaan houden met het coördineren en faciliteren van vrijwilligers, zo is de gedachte. ,,We worden iets losser van de stichting. Via commissielid Gerrit de Jong, die bestuurslid blijft, houden we echter nauw contact. Diverse mensen uit het 'gevolg' van de reuzen krijgen deeltaken", aldus Hermans.
Ketelaars knikt: ,,Zo wordt iemand verantwoordelijk voor de dansgroep, voor de muziekgroep, voor de PR, voor de dragers en voor de stem van Jas. Zodat niet Paul en ik steeds de enigen zijn die aangesproken worden. Zodat wij ons ook op educatieprojecten kunnen richten." En op meer algemene aspecten van de reuzencultuur. Zo zijn zowel Hermans als Ketelaars actief in de Nederlandse Reuzenfederatie.
JUMELAGE
Zowel Ketelaars als Hermans maakten zich in de voorbije jaren verdienstelijk op breed terrein. Variërend van Oranjefeesten tot historische optochten en van dodenherdenkingen tot garagesales. Als hen wordt gevraagd wat zij als hoogtepunt beleefden, kijken de twee elkaar aan. ,,Het jubileumfeest rond vijftig jaar jumelage met onze Duitse partnerstad Wittlich in september 2009", klinkt het in koor.
,,We hebben destijds het programma gedraaid dat tijdens Koninginnedag werd afgelast vanwege de aanslag op de koninklijke familie in Apeldoorn", herinnert Hermans zich. Ketelaars knikt: ,,Het werd een fantastische happening. Het samen zingen onder aanvoering van beide burgemeesters zal me nog lang heugen..."