BOXTELSE AFDELING AMNESTY INTERNATIONAL ZOEKT VRIJWILLIGERS
Op de bres voor rechten van de mens
annelieke van der linden
Je ziet ze op Boxtelse evenementen als Bazaar Boxtel en de Boxtel Oost Dag. En jaarlijks houden ze in februari een collecte langs de deuren en op 10 december een handtekeningenactie over een mondiaal onderwerp bij het NS-station. Het zijn de vrijwilligers van de lokale afdeling van Amnesty International. De Boxtelse vereniging is op zoek naar mensen die zich graag willen inzetten voor de beweging die opkomt voor de rechten van de mens.
Momenteel bestaat de lokale Amnesty-afdeling uit vijf mensen, zo meldt Boxtelaar Dimitri de Pont, die als secretaris en penningmeester actief is bij de club. ,,Negen jaar geleden werd ik aangesproken op straat door één van de leden en voelde me meteen betrokken. Ik vind het belangrijk om bewustwording te creëren onder mensen. Daarnaast vind ik dat ik het zelf goed heb, waardoor ik me wil inzetten voor mensen die het minder goed hebben. Ik kan slecht tegen onrecht. En als je dan later hoort dat een gevangene voor wie je in actie komt, is vrijgekomen, dan geeft dat een geweldig gevoel. Het is een kleine moeite, maar het zorgt voor een wereld van verschil", aldus De Pont.
ACTIEVOEREN
De Boxtelaar is ook landelijk actief; hij vertegenwoordigt met vier anderen de provincies Noord-Brabant en Limburg in de ledenraad van Amnesty International. ,,Dat houdt in dat we toezicht houden op de jaarrekening en het beleid", zegt De Pont. ,,Dit vind ik ook interessant, maar als ik moet kiezen, zou ik toch voor het aanspreken van mensen op straat gaan. Het is mooi om resultaat te kunnen boeken en mensen op de hoogte te stellen van iets waarbij ze eerder nog nooit hadden stilgestaan."
Om duidelijk te maken dat niet iedereen op de wereld het goed heeft, staan de leden van Amnesty International Boxtel met een kraam op lokale evenementen. ,,We proberen zo goed mogelijk zichtbaar te zijn", legt De Pont uit. Op 10 december, de Dag van de Rechten van de Mens, worden treinreizigers gevraagd een petitie te tekenen. ,,We krijgen vanuit Amnesty International de keuze uit meerdere petities over nationale en internationale onderwerpen. We kijken welke de mensen het meest zou aanspreken. Reizigers hebben meestal niet veel tijd, dus moeten we een verhaal snel kunnen uitleggen. Voorafgaand gaan we op bezoek bij de burgemeester van Boxtel om hem de eerste handtekening te laten zetten", vertelt De Pont.
De handtekeningenactie die de Boxtelaar het meeste bijbleef, ging over een Nederlands onderwerp: het asielbeleid, dat onmenselijk zou zijn. ,,Dat vind ik goed aan de Nederlandse afdeling van Amnesty, dat ze ook kritisch durft te zijn in eigen land."
De lokale vereniging hoopt de komende tijd extra vrijwilligers te trekken. ,,Of mensen nou structureel willen meewerken of een keertje willen helpen in de kraam, we zijn met iedere hulp blij", zegt De Pont. ,,We moeten ervoor waken niet te moedeloos te worden van wat er gebeurt in de wereld en blij te zijn met ieder resultaat dat wordt geboekt." Belangstellenden die graag wat willen betekenen voor de vereniging, kunnen leden van Amnesty International Boxtel aanspreken op 10 december op het NS-station of op 13 december, als de groep tussen 09.00 en 13.00 uur in winkelcentrum Oosterhof staat. Contact opnemen met Dimitri de Pont kan ook via telefoonnummer 06-44 00 62 39 of e-mailadres d.de.pont@home.nl.
FOTO BOVEN: De Boxtelse afdeling van Amnesty International is vaak op lokale evenementen aanwezig met een kraam. Dit jaar stond de organisatie onder meer op Bazaar Boxtel. (Foto: Marc Cleutjens).
VIER JUBILARISSEN TIJDENS CECILIAFEEST IN GRAND CAFÉ REMBRANDT
'Petruskoor voelt als tweede familie'
YVONNE VAN BEEK
Vier jubilarissen telt het Sint-Petruskoor dit jaar. Henk IJsseldijk spant met vijftig jaar de kroon; Nelly van den Boogaard zingt veertig jaar mee, terwijl Han en Jan Jaspers een kwarteeuw van de parij zijn.
,,Die 25 jaar van ons zijn niks als je naar Henk kijkt", zegt Han Jaspers. ,,Nee, dan zijn wij nog maar jeugdleden…", vult haar man Jan lachend aan. IJsseldijk ging in 1964 bij het koor, toen nog uitsluitend gevormd door mannen. Hij solliciteerde op een baan als onderwijzer aan de Sint-Petrusschool en werd benoemd door de pastoor, die ook voor een huis zorgde. IJsseldijk was vertrouwd met gregoriaans gezangen en dat was ook het genre dat op dat moment in de Sint-Petrusbasiliek gezongen werd. ,,Ik kom uit een degelijk katholiek gezin en was vertrouwd met de kerk", vertelt IJsseldijk. ,,Als onderwijzer heb ik de kinderen ook de eerste Nederlandstalige gezangen aangeleerd. Ik ben in die tijd begonnen bij het zangkoor en daarna ben ik nog een aantal jaren secretaris en voorzitter geweest."
Er is wel behoorlijk wat veranderd in die halve eeuw. Zo wordt er nu slechts één keer per maand gregoriaans gezongen en zijn er vanaf 1971 ook vrouwen wel-
kom in het koor. Drie jaar nadat de eerste vrouw bij het koor kwam, werd ook Van den Bogaard lid. ,,Toen mijn dochter werd geboren kwam de deken voor de doop. Mijn broers zongen allemaal in de Heilig Hartkerk en ik wilde dat ook, maar dat was een mannenkoor", aldus Van den Bogaard. ,,Toen zei de deken dat het Sint-Petruskoor wel vrouwen had. Ik ben gaan kijken, ik kende helemaal niemand, maar je wordt meteen opgenomen. Later heb ik mijn twee zussen ook overgehaald. Het voelt echt als een tweede familie."
Toch was het niet altijd even makkelijk, vertelt Van den Bogaard. ,,Het was best zwaar met drie kleine kinderen. Als mijn man dan ook nog op zondag ging voetballen, dan moest ik ze wel eens meenemen. Drie jaar geleden was ik voor het eerst de hele dag thuis op Eerste Kerstdag..."
Han en Jan Jaspers zijn nog niet zo lang bij het koor als IJsseldijk en Van den Bogaard. ,,Wij verhuisden naar een woning naast de kerk", vertelt Han. ,,We hoorden het koor iedere week zingen en ik vroeg me af: zou ik dat ook kunnen? Ik ging erbij en zei tegen mijn man: dat is echt iets voor jou. Een maand later was hij ook lid."
ZESTIG LEDEN
Zo'n zestig mensen telt het Sint Petrus-
koor vandaag de dag, een behoorlijke groep. En een hele hechte club, vinden ze alle vier. ,,Het heeft een sociale functie", vindt Jan Jaspers. IJsseldijk vult aan: ,,Voor sommigen is dit het enige contact dat ze nog hebben. Zij kijken uit naar de repetitie op donderdagavond en de opluistering van de eucharistieviering op zondag."
Ook wordt vijf of zes keer per jaar een contactavond georganiseerd, dan gaan ze na de repetitie op donderdagavond nog even borrelen. En eens per jaar vindt het Ceciliafeest plaats, dat is ook het moment waarop de vier jubilarissen worden gehuldigd. Dat gebeurt zondag 23 november na afloop van de mis in grand café Rembrandt.
NOG NIET KLAAR
Het viertal is nog lang niet 'klaar' met het Sint-Petruskoor. ,,Zo lang ik gezond blijf, blijf ik zingen", aldus Van den Bogaard en daar zijn de andere jubilarissen het mee eens. IJsseldijk: ,,Er gaat nooit iemand zomaar van het koor af. Alleen door ziekte of overlijden."
FOTO ONDER: Jan en Han Jaspers, Nelly van den Boogaard en Henk IJsseldijk worden zondag gehuldigd door het Sint-Petruskoor. (Foto: Albert Stolwijk).
