BC Helpt: 'Laatste keer in de rups was zo'n zestig jaar geleden'

Journalisten van deze krant steken in de vakantieperiode de handen uit de mouwen. Zij doen om beurten vrijwilligerswerk en brengen ook nog eens verschillende organisaties voor het voetlicht. Ik mocht dinsdag aan de slag bij De Zonnebloem-afdeling Liempde, die met ouderen een bezoek bracht aan de plaatselijke kermis. Een taak die vooral veel plezier bracht.

,,Dit is toch genieten", reageert voorzitter Mario Knoops van De Zonnebloem in Liempde na afloop van het jaarlijkse kermisbezoek. Hij kijkt uit over een vol terras van Het Wapen van Liempde waar zo'n vijftig gasten en twintig vrijwilligers voldaan van een frietje met mayonaise smullen. De middag loopt op z'n einde, maar is een paar uur eerder van start gegaan met een kopje koffie en een poffertje bij café De Durpsherberg.

Ik kan de reactie van Knoops alleen maar beamen. De hele middag heb ik de deelnemende senioren zien glunderen als ze in een attractie stapten. Het brengt mooie herinneringen aan vroeger boven. ,,Toen het allemaal nog wat makkelijker ging met de gezondheid", zo vertelt Toon van Heesch als we samen in het karretje van de rups zitten. Al draagt de attractie niet meer die naam, die heet nu Mega Dance, het principe is nog steeds hetzelfde.

KUSJE IN 'T DONKER

Voor Van Heesch is het al ruim zestig jaar geleden dat hij voor het laatst in de rups heeft gezeten, maar de herinnering heeft mijn medepassagier nog scherp voor ogen. Want aan het einde van de rit gaat het doek over het karretje. ,,Ja, als vroeger met een vriendinnetje hier in zat, kusten we elkaar gauw als de kap dicht ging", glundert hij. Zover komt het nu niet, want de 83-jarige is gelukkig getrouwd met zijn Nettie. Die staat aan de kant te zwaaien. Meerijden in de attractie vindt ze toch niet zo'n goed idee. ,,Gaat mij te hard", zegt ze als ik haar man weer veilig terug heb gebracht. Wat ze niet weet is dat de kermisexploitanten de attracties iets minder snel laten draaien dan normaal. ,,We kijken goed naar de reacties van de mensen, soms gaan we een fractie harder, maar we gaan nooit op volle toeren. Dat vindt de jeugd leuk, maar met oudjes gaan we niks riskeren", vertrouwt een medewerker van de Safari Trip mij toe.

HITTE

Zes jaar geleden startte de Liempdse Zonnebloem met een bezoekje aan de lokale kermis. Het bleek een schot in de roos, want ieder jaar melden zich meer deelnemers. Vorig jaar ging de activiteit niet door vanwege de hitte. Het kwik steeg toen tot boven de 35 graden en dat vond de organisatie niet verantwoord. ,,Een goede keuze, maar natuurlijk jammer. Veel van onze mensen hadden echt zin in dit uitstapje. Maar gelukkig is het nu prima kermisweer", geeft Knoops aan.

Ook deze vijfde editie kan rekenen op veel waardering van de senioren. Het gaat echter niet alleen om het rondje over de kermis, vertelt de voorzitter: ,,We geven de uitnodiging persoonlijk bij de mensen af. Dat vinden ze fijn en ze krijgen meteen bezoek. Daarnaast halen we gasten die niet zelfstandig naar ons kunnen komen altijd op en brengen ze natuurlijk ook weer thuis. Dat is nu precies de kracht van De Zonnebloem, we zorgen er zodoende voor dat niemand van onze leden zich eenzaam hoeft te voelen."

Een eenzaam gevoel heerst bij de deelnemers die ik spreek zeker niet. Velen gaan al jaren met De Zonnebloem op pad en vinden de activiteiten ontzettend gezellig. Nola van Esch (89) ziet en hoort de laatste jaren steeds minder: ,,Maar dankzij De Zonnebloem kom ik toch nog regelmatig uit huis, dat vind ik echt geweldig." De krasse senior geniet ook zichtbaar en laat zich niet tegenhouden door haar beperking. Ze stapt, met wat hulp van de vrijwilligers, met een stralende lach in de rups. Als we even later verder over het kermisterrein lopen, schiet een vrijwilliger of een van de andere gasten regelmatig te hulp als Van Esch met haar rollator over een dikke stroomkabel moet. ,,Het is fijn dat ze zo goed voor me zorgen, ik ben echt ontspannen", laat ze me na een tijdje weten.

VAN DE ZOTTE

De hele middag is goed verzorgd. Naast een drankje op de terrassen van 't Huukske, De Durpsherberg en Het Wapen van Liempde, is er ook genoeg te smikkelen. De Zonnebloemers laten zich de kibbeling, kaneelstok en oliebollen goed smaken. ,,Het is toch eigenlijk van de zotte dat we dit allemaal krijgen voor maar vijf gulden (ze bedoelt natuurlijk euro - red.). Dat is toch nooit genoeg om dit allemaal te regelen?", vraagt Berta Slits (81) zich hardop af als ze een hap neemt van haar gefrituurde visje.

Voorzitter Knoops laat me na afloop ook weten dat het natuurlijk veel meer kost dan wat de deelnemers betalen. De gemeente, ondernemers en kermisexploitanten dragen echter allemaal hun steentje bij: ,,De uitbaters ontvangen van de kermisambtenaar een bijdrage om dit te bekostigen en in principe betalen we achteraf de exploitanten ook, maar een aantal van hen wil daar niks van weten. Dat is natuurlijk fantastisch." Om de horeca te bedanken gaat een deel van de vrijwilligers aan het einde van het jaar vaak nog eten bij de Liempdse ondernemers. Op eigen gelegenheid en - uiteraard - op eigen kosten, maar daardoor wordt het niet minder gewaardeerd. Knoops: ,,Zolang we op deze manier samen kunnen werken is het voor ons goed. Hopelijk lukt het onze Zonnebloemcollega's in Boxtel ook snel om een dergelijke activiteit op te zetten tijdens de kermis."

***

De Zonnebloem-afdeling Liempde organiseert jaarlijks verschillende activiteiten voor haar leden voor vijf euro per persoon. Het volgende uitje is een picknick bij voetbalclub DVG in Liempde op woensdag 21 augustus. Vrijwilligers zijn altijd welkom om de groep te begeleiden of om bijvoorbeeld huisbezoeken af te leggen. Kijk voor meer informatie over de organisatie die over het hele land afdelingen heeft op: www.zonnebloem.nl/liempde.

Tekst: Rens van den Elsen | Foto's: Albert Stolwijk